- rekz
- (A.)[ ﺰﮐر ]dikme.♦ rekz edilmek dikilmek.♦ rekz etmek dikmek.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
rekz
Look at other dictionaries:
REKZ — Harıl harıl ayak ile tepmek. Hayvana tekme ile vurmak. Kakıvermek. * Kaçmak. Seğirtmek, koşmak. * Hicret. Gaza … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
REKZ-İ ALEM — Bayrağı bir yere dikme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
REKZ-İ HİYÂM — Çadır kurma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
yelu — rekz, alem, işaret, tuğ … Çağatay Osmanlı Sözlük
MERKEZ — (Rekz. den) Bir şeyin ortası. Vasat. Yol. Durum, vaziyet. Hal, suret. * Şubeleri bulunan bir teşkilâtın idâre olunduğu ve emir veren yeri, makamı. Bir şeyin en işlek yeri. Teşkilât olan yerin en yüksek makamı. * Geo: Dairenin orta noktası.… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜREKKEZ — (Rekz. den) Dikilmiş, rekzolunmu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜRTEKİZ — (Rekz. den) Yerli yerinde sağlamca duran … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
REKİZ — (Rekz. den) Sağlam. * Gizli, gömülü define … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TERKİZ — (Rekz. den) Dikme. Mıhlama, saplama … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
rekiz — is., kzi, Ar. rekz Dikme, saplama, kurma … Çağatay Osmanlı Sözlük
